​In JUKEBOX zien we een man van in de dertig op een stadsplein in zichzelf praten. Smoezelige kleren, baard, grote tas. Hij roept, rapt, denkt hardop na. Af en toe spreekt hij iemand aan, die wegkijkt of terugdeinst. Wij, het publiek, zijn er via draadloze koptelefoons stille getuigen van, alsof we in het hoofd van deze man zitten, zijn binnenwereld meekrijgen. Vanaf een afstand zien we hoe voorbijlopende mensen van hem wegkijken en hem negeren. Terwijl een spannende, intieme soundscape door de koptelefoons klinkt, horen buitenstaanders een stem in de leegte.  

In de solo JUKEBOX speelt Steven Ivo een persoon die langzaam op straat geraakt is, een vereenzaamd persoon die niemand wil worden, maar toch iemand is. We horen hoe hij daar terecht is gekomen, en hoe makkelijk het is om op een dag ineens aan de andere kant van de lijn te staan.

Tierend, lachend en spittend volgen we het leven van een mens die op drift is geraakt, en niet meer terug kan of wil. Een ode aan doordravende breinen die we soms op straat tegenkomen. Een ultieme zoektocht om hen te begrijpen, en te worden.  

De try-outs van JUKEBOX zijn op dinsdag 13 mei om 19 uur en 20u30 & woensdag 14 mei 2025 om 15 uur op Beton-T, Utrecht. Vervolgens in première op Hoogte80 Festival, 29 mei t/m 1 juni, Arnhem en daarna te zien van 13 t/m 17 augustus op Theaterfestival Boulevard 2025. 

Concept, tekst & muziek: DIEHELEDING - Jip Vuik, Steven Ivo & Merel Pauw
Regie: Jip Vuik
Spel: Steven Ivo
Dramaturgie: Silke van Kamp
Dramaturgie muziek: Robbert Klein
Mix & master muziek: Eric Nelissen
Kostuum: Sanne Lips
Techniek: Edwin de Kock
Productie: Anna Huizing
Uitvoerende productie: Christina Pfrötschner
Promotie: Dirk Verhoeven
Zakelijke leiding & boekingen: Juul Spoor
Met financiële steun van: Gemeente Utrecht & Fonds Podiumkunsten

Over het tweeluik DASHBOARD/JUKEBOX
JUKEBOX vormt een tweeluik met DASHBOARD, beide voorstellingen zijn de uitkomst van een langlopend onderzoek naar isolatie en sociaal contact en deze zomer te zien op de festivals. DASHBOARD is het eerste deel, waarin we een jong persoon zien worstelen in hoe contact te maken, gespeeld in een taxi met het publiek met de neus er bovenop. In JUKEBOX vervolgens, een locatievoorstelling op een openbaar plein,  wordt de onwetende medemens onderdeel van de voorstelling en zien we een afgetakeld personage dat juist geen contact wil. Een persoon op rock bottom die al rappend woorden vindt voor zijn gevoel, in een poging omhoog te krabbelen.