Eén auto, één monoloog en één mens. Dashboard is de nieuwe locatievoorstelling van DIEHELEDING, DOX & Theater Utrecht. Een emotionele muzikale trip door de krochten van de eenzame mens. Een interactieve locatievoorstelling over een gevallen stedeling die zijn weg niet vindt in de jungle van de stad, geïnspireerd op de film Taxi Driver van Martin Scorcese.
Stel je voor: iemand stapt bij je in een gedeelde taxi, de radio staat aan, hiphop dreunt door de speakers en er ontstaat een spontaan gesprek. Waar zou dit gesprek dan naar toe gaan? DIEHELEDING creëert in een taxi een theatraal vacuüm waar de spanning hoog kan oplopen: van small talk naar een monoloog met hyper-persoonlijke bekentenissen: van complotgedachten en waanideeën tot onduidelijke verwijten. “Niemand vindt het leuk om alleen te zijn, ik doe alleen niet mijn uiterste best om vrienden te maken, dat is alles. Zoiets leidt alleen maar tot teleurstelling.”
De stad die de laatste jaren steeds drukker, grootser en veelbelovender wordt blijkt voor sommigen een doolhof waar ze niet in kunnen presteren, terwijl het met anderen juist zo goed lijkt te gaan. De dromen die je hoort te hebben komen nooit uit en achtervolgen je langzaam als een nachtmerrie. Door COVID-19 ontstaat een beeld van aan huis gekluisterde jonge mensen, wiens blik op de toekomst begint te vertroebelen. Dashboard is een filmische minitrip over eenzaamheid en het sociaal-isolement in een stadswereld die aan je blijft trekken.
De voorstelling wordt coronaveilig vormgegeven, volgens de COVID-19 reglementen die op dat moment gelden.
“Het bijzondere aan Dashboard is dat het door vier verschillende acteurs wordt gespeeld die afzonderlijk van elkaar hebben gerepeteerd, waardoor je de voorstelling meerdere keren kan bekijken. De geestelijke problemen van de hoofdpersoon krijgen zo steeds een ander gezicht, waardoor wordt benadrukt dat iedereen aan de zelfkant van de maatschappij terecht zou kunnen komen. De ruimte die de makers zo creëren voor empathie en compassie maakt diepe indruk.”
“Dat Dashboard toch een overrompelende ervaring biedt komt door het fenomenale spel van Pauw. (…) Tegen het eind van de rit stapt ze uit. Het waarom moet hier om spoilertechnische redenen onvermeld blijven, maar het is een apotheose die veel in perspectief plaatst. De muziek zwelt aan, de toeschouwer blijft aangeslagen achter.”
